Het rustige spook
Dit schreef ik toen mijn vader stervende was, jaren geleden: Af en toe is hij helder zoals vanmorgen, we spraken lang met elkaar. De liefde gonsde door me…
Lees verderAlle verhalen
Voor altijd samen
U bent achtentachtig jaar en al meer dan 60 jaar gelukkig met uw vrouw. Niet meer zo heel fit, maar het gaat allemaal nog. Wanneer uw vrouw achteruitgaat…
Lees verder
Mijn eerste ervaring als vrijwilliger in de terminale thuiszorg
Drie weken nadat ik de introductiecursus voor vrijwilligers heb afgerond, komt bij mijn coördinator een aanvraag binnen. Het gaat om Carla*, een vrouw van 65 jaar. Ze woont…
Lees verder
Hoe we ons verkeken hebben op de kwaliteit van de zorg
Bijgaand het relaas van een toevallig tot stand gekomen 44 jaar samenwonen van moeder en zoon, altijd goed gegaan, met vallen en opstaan soms, maar toch! Wegens toenemende…
Lees verder
Goedkeuring
Ik kwam kennismaken bij een man van begin 60 met een uitgezaaide kanker. Hij voelde zich steeds zieker worden en wist zich met de situatie geen raad. Hij…
Lees verder
Horloge
Meneer is bij opname in het hospice nog redelijk zelfstandig. Overdag zit hij in zijn rolstoel, peddelt met zijn benen heen en weer in zijn kamer. Vermaakt zich…
Lees verder
Klankkleur
Ik luister naar een opname van een ukelele en hoor het zachte fluiten op de achtergrond. Er loopt een rilling over mijn rug als plotseling haar stem klinkt, die haperend en breekbaar een paar regels van een kinderliedje zingt.
Lees verder
Liefdewerk
Terwijl de coördinatoren de intake doen, sta ik te drentelen in de keuken. Een onmogelijke diagnose voor een veel te jonge vrouw. Dit voelt zo dichtbij, dat ik me afvraag of ik er ten volle kan zijn. Het lijkt gestopt. Het vermogen om te denken, om te vertrouwen, om te weten. Het staat stil, er is voor even niets. Hij is open, duidelijk en helder. Hij zal zijn vrouw volledig verzorgen en blijft in het hospice om er elk moment voor haar te zijn. Hij zegt het, hij doet het.
Lees verder
Zegening
Ik kom een kamer in het hospice binnen. A ligt rustig op bed. Hij is niet meer aanspreekbaar. Zijn vrouw G zit ernaast en ik raak met haar in gesprek. Over zijn christelijke achtergrond en hun beider spirituele zoektocht in het leven, die veel meer in nieuwe vormen van spiritualiteit gestalte heeft gekregen. Over verschil in kijk op het leven met het nest waar A uit komt. We praten lang en ontdekken allerlei raakvlakken. Dan komt de mail ter sprake die A's broer heeft gestuurd naar het hospice. Hij wil graag dat de geestelijk verzorger zijn broer zegent met de Aäronitische zegen.
Lees verder
Orchidee
Ze vertelt dat ze haar hele lange leven goed heeft opgepast en trouw haar plichten heeft vervuld. Ze vraagt waarom er nu niemand is die een einde aan haar lijden wil maken. Zoals ze met ziel en zaligheid heeft geleefd, zo naarstig lijkt ze op zoek naar de verlossing van de dood. Ze is negentig en wil heel graag sterven. Met een collega leggen we haar iets hoger in bed. Ze vraagt me of ik haar sokken losjes om haar tenen wil doen, zodat ze bijna uitvallen. Ik knoop haar nachthemd iets los, in de hoop dat ze zich iets minder benauwd voelt.
Lees verder