Een verhaal over twee mensen die ruim zeventig jaar álles met elkaar delen. Door dik en dun. Samen doorstaan zij de lichamelijke en psychische beperkingen van het ouder worden. Wat doe je als het einde nadert en het afscheid volgt? Hun kleindochter vertelt over de laatste levensfase.
Soms is de laatste levensfase een hevige strijd. Voor de patiënt, maar ook voor de naasten. Stel, je vader is 60 jaar oud en door een ziekte totaal veranderd. Hij is snel boos, wil niet praten en zit zorgverlening in de weg. Wat doet dat met een kind van 15?
Dwingen is nooit prettig. Maar soms denk je als vrijwilliger de juiste keuze te kunnen maken voor een cliënt. Bijvoorbeeld door te wijzen op gezonde voeding. In dit verhaal vertelt de vrijwilliger – heel eerlijk - dat ze eigenlijk veel beter had moeten luisteren.
Zorg ontvangen is soms moeilijk. Deze vrijwilliger ziet hoe een vader van twee jonge kinderen zijn ziekte ontkent. De omgang met vrijwilligers verloopt lastig. Maar ook in het hospice zijn er grenzen. “Je zou wensen dat die man ergens zijn emoties kwijt kon.”