Voor deze dochter komt het einde sneller dan gedacht

door: Anoniem

Voor deze dochter komt het einde sneller dan gedacht

Vrijwilligers nemen in het hospice zowel afscheid van de gast, als van de naasten. Deze vrijwilliger was echter iets te vroeg met haar afscheid en liet de dochter schrikken. “Dat had ik dus helemaal niet ingeschat of verwacht. Ik wist wel dat het slecht ging, maar toen dacht ik: oh, oké, dan weten ze hier dus meer dan dat ik weet.”

“Wat mij echt heel erg geraakt heeft, eigenlijk meer verrast heeft of mij eventjes weer met beide benen op de grond gezet heeft, dat was vorige week woensdag. Er was een vrijwilligster, die mij aan het einde van haar dienst vertelde: ‘Goh, ik denk dat ik jullie niet meer zie. Want het gaat best wel slechter met je moeder en ik denk dat ik je niet meer zie.’ En ik zeg: ‘Wanneer kom je dan weer werken?’ ‘Ja, maandag.’ En toen dacht ik: oeh, maar dan gaat het wel heel erg snel. En dat had ik dus helemaal niet ingeschat of verwacht. Ik wist wel dat het slecht ging, maar toen dacht ik: oh, oké, dan weten ze hier dus meer dan dat ik weet.’ En dacht ik: wow, oké. Dus daar was ik wel een beetje flabbergasted van.

En dan ben ik wel heel erg nuchter en denk ik: hier is iedereen zo ervaren met de situatie, het kan ook best wel. Het gaat ook wel slechter met mijn moeder. Maar dat was dus wel even een wake-up-call van: oké, het gaat nu echt gebeuren. Ja, dat kwam even rauw op mijn dak. Maar dat heb ik wel goed meteen omgezet in: oké, het is nu zo.

Ik wist natuurlijk wel dat het slecht gaat met mijn moeder. Maar omdat het al een paar keer slecht was gegaan en zij weer opkrabbelde, had ik eigenlijk nu niet in de gaten dat het nu écht slecht ging. En dat het nu écht gaat gebeuren. En dat was eventjes van: ‘Oké.’ Dat was even schrikken. Ze bracht mij niet in verwarring, maar ik schakel dan eigenlijk wel snel in mijn hoofd. Als zij dat dan zegt dan moet dat dus bij de vrijwilligers ter sprake zijn gekomen. En ik weet dat nog niet, maar dan gaat het nu toch echt heel snel gebeuren. En als ze dan maandag weer komt en verwacht mij niet meer te zien, dan gaat het wel heel erg snel. Dus dat was echt even schakelen in mijn hoofd.

Maar goed, dat heb ik direct een plekje gegeven, zo ben ik dan ook wel weer. En ik ben er niet boos om, totaal niet. Maar ik had het niet van haar verwacht. Ik had het meer eigenlijk van een verpleegkundige verwacht. En niet: ‘Ik wens je heel veel sterkte en ik denk dat ik je niet meer zie.’ Eerst dacht ik: ze gaat op vakantie. Ze gaat een paar weken op vakantie. Maar nee, toen ging het over maandag. En het gaf even wel een schok, even met mijn beide voeten op de grond. Ja, dat had ik niet verwacht.

En het is uiteindelijk niet gebeurd, mijn moeder is er nog. En ik zie de vrijwilliger straks nog weer en dan zal ze wel verbaasd zijn.”

 

Nog geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Uw reactie verschijnt na goedkeuring door onze redactie. U ontvangt een mail als uw reactie is geplaatst.