Ik verloor op jonge leeftijd beide ouders: mijn vader door een auto-ongeluk toen ik 8 was en mijn moeder aan kanker toen ik bijna 16 was. Sindsdien draag ik die periode met me mee en denk er bij ieder overlijden in mijn omgeving weer aan.
Op mijn 16e verloor ik mijn moeder aan een uitgezaaide melanoom. Haar ziekbed duurde slechts 25 dagen. Door de jaren heen had ik haar graag beter willen leren kennen.
Dit schreef ik toen mijn vader stervende was, jaren geleden: Af en toe is hij helder zoals vanmorgen, we spraken lang met elkaar. De liefde gonsde door me heen, zoals ik nooit eerder voor hem voelde.
Bijgaand het relaas van een toevallig tot stand gekomen 44 jaar samenwonen van moeder en zoon, altijd goed gegaan, met vallen en opstaan soms, maar toch!
Hoe gaan migranten om met verlies van familie? In dit verhaal beschrijft een Turkse Nederlander hoe dat voelt. Zij groeit op zonder moeder, verliest zelf kinderen en ontbreekt bij de begrafenis van haar vader. Nu heeft zij zelf uitzicht op de dood. “Ik wil niemand tot last zijn.”
De man van Arjana overlijdt aan de gevolgen van een tumor. Hij ligt in Albanië begraven. Het leven in Nederland gaat door, maar zij voelt zich schuldig. Steeds weer die vragen. Had ze meer kunnen doen? Had ze dit kunnen voorkomen? “Soms is ziekte een slang die slaapt!”
De moeder van Samira is ernstig ziek. Ze gaat terug naar Marokko voor alternatieve geneeswijzen. Maar die slaan niet aan. Terug in Nederland is ze eigenlijk te laat voor een reguliere behandeling. Dan gebeurt waar Samira al bang voor was… “Als mijn moeder dood gaat, ga ik ook dood.”
Geestelijk verzorger Wynette raakt in korte tijd haar vader en broer kwijt aan de gevolgen van kanker. Opeens staat alles in haar leven op losse schroeven. Hoe heeft zij die periode van afscheid, verlies en rouw ervaren? Dit is haar persoonlijke verhaal.
Je komt als gastarbeider naar Nederland en laat je lieve moeder achter in Turkije. Wat doe je als zij ziek wordt? Osman* vertelt over de reis naar zijn geboorteland, de keuze om voor haar te zorgen en het verdriet en gemis na haar dood.
Een verhaal over twee mensen die ruim zeventig jaar álles met elkaar delen. Door dik en dun. Samen doorstaan zij de lichamelijke en psychische beperkingen van het ouder worden. Wat doe je als het einde nadert en het afscheid volgt? Hun kleindochter vertelt over de laatste levensfase.