Ik besloot mijn behoedzaamheid overboord te mikken
Vanaf het eerste moment dat ik een kamer binnen stap om te verplegen ben ik bezig met dat wat er gebeurt tussen mij en de ander. Wat mijn…
Lees verder
Verhalen van betekenis (115 verhalen)
Mensen vertellen verhalen. Zo geven we betekenis aan onszelf en de wereld om ons heen.
Over de laatste levensfase wordt niet altijd gemakkelijk gesproken. Wat gebeurt daar eigenlijk? Welke ervaringen zijn er?
Op de verhalenbank komen verhalen van patiënten, naasten, professionals en vrijwilligers samen. De verhalen geven een inkijkje in de unieke en soms ook rauwe werkelijkheid van de laatste levensfase.
Voor zorgverleners zijn de verhalen een bron van inspiratie en reflectie, voor anderen bieden de verhalen erkenning of herkenning, troost of de aanzet tot een betekenisvol gesprek.
De namen die in de verhalen worden gebruikt, zijn om privacyredenen gefingeerd.
Ontwarren
Een bewoonster heeft prachtig garen gekregen voor een haakwerkje, maar het is ernstig in de knoop geraakt. Ze baalt daarvan. Een familielid heeft al een ontwarringspoging…
Lees verder
De prachtige plek hier en die ernst in Amsterdam
Midden in de week ben ik anderhalve dag met een vriendin-collega naar een van de Zeeuwse eilanden. Eerst is het nog prachtig weer, later begint de…
Lees verder
Ik heb moeten leren om te huilen
Gasten kunnen nachten wakker liggen. Van de pijn, of iets anders wat onrust geeft. De vrijwilligers zijn er dan om te helpen. “En dan voel je de zorg van hen. En dat geeft al een stuk rust en pijnvermindering.”
Lees verder
Meer een volwaardig mens
Als je ziek bent, lijkt het leven ineens alleen nog maar daar om te draaien. Je wilt dan graag dat de vrijwilligers je zien als meer dan alleen een ziek persoon. “Nee, ik ben een mens dat een klein beetje ziek is. En wel volwaardig. Ik weet heus wel wat ik wel en wat ik niet doe.”
Lees verder
Teveel spullen?
Als je dierbare in het hospice komt te liggen, wil je de kamer zo inrichten dat die persoon zich er thuis voelt. “Dus wij hebben eigenlijk alles wat er in de woonkamer stond aan prullaria, fotootjes en zo, meegenomen. Het waren ook echt veel spullen. Naja, het paste in één auto.”
Lees verder
Gewoon, dat.
Het is moeilijk om je voor te stellen hoe een hospice eruit ziet en hoe het er zal zijn. Als haar moeder longkanker krijgt, is eigenlijk alles nieuw. “Wat ik wel bijzonder vond, is die gastvrijheid en dat welkome gevoel, eigenlijk de hele dag door. En net die kleine dingen die het leven van mijn moeder net iets mooier maakte.”
Lees verder
Een schipper die dát doet
Voordat je een vrijwilliger ontmoet, bedenk je wat voor type mens het zou kunnen zijn. Dat de vrijwilliger ook een schipper kon zijn, had ze nooit gedacht. “En dan zie je zo’n schipper, die meestal een beetje ruwe basten zijn, die zie je dus mijn man voeren. En dat zijn dingen, daar krijg ik nu nog een beetje kippenvel van."
Lees verder
Nou, geef dan maar terug
Met humor kan je net op een andere manier contact te maken met de gasten. Het is een manier om het ijs te breken, of om een ernstig gesprek lucht te geven. “In het begin denk je: oh, die mensen liggen allemaal dood te gaan en dan moet je heel voorzichtig zijn. Maar je moet ze gewoon benaderen als mens.”
Lees verder
Oh, ik wilde net gaan huilen
Voordat je de kamer of het huis van iemand binnenstapt als vrijwilliger, weet je nog niet precies wat de situatie is. In dit verhaal komt de vrijwilliger op het juiste moment binnen. “Ja, dat is ontzettend leuk. Dat je kennelijk alleen maar binnen hoeft te komen en dat iemand daarvan opkalefatert. Dat gebeurt mij niet vaak hoor, moet ik zeggen.”
Lees verder