Gasten in het hospice hebben soms veel te verwerken. Deze vrijwilliger vertelt hoe ze betekenisvol aanwezig probeert te zijn. “En vooral aan het eind van het leven, het terugkijken op het leven, dat vind ik een heel mooi gegeven als mensen dat kunnen.”
In iedere familie is wel wat, maar sommige verhoudingen liggen extra gevoelig. Dat maakt het voor vrijwilligers in het hospice gecompliceerd. Zoals hier. Een vader is stervende en spreekt vol trots over zijn zoon, maar zijn dochter komt er bekaaid vanaf.
Angst voor de dood leeft bij veel mensen. Het gaat niet zozeer om het moment zelf, maar vooral om de weg er naartoe. Dat ontdekte vrijwilliger Anja* tijdens een gesprek met een gast. “Ze benoemde: Komt het wel goed? Kom ik daar wel?”